کیمیاگر

از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر

کیمیاگر

از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر

اشک گل

 

گل هم در دستم می گریست !

اشک ام ، شبنم وار به روی گلبرگ خونی اش نشست...

 

شور بود ،

               عطش اش بیشتر و زخم اش داغ شد.

                                              بر صورتم نشسته بود!

 

احساس گناه می کردم...

 

                                                                                                 ۱/۸/۸۶

نظرات 1 + ارسال نظر
حمیده فنایی پنج‌شنبه 10 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 10:25 ق.ظ http://www.bikaraanemehr.blogfa.com

وقتی خدا نباشد همه چیز مباح می شود.
داستایوفسکی
خوبی که شما؟ بله؟
می بینم که با گلا می شینی گریه می کنی ... باباااااااااااااااااا
بهترین قشنگیارو برات آرزو می کنم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد