"آدمی
زاده ی تنهاییست...."
اطرافیانت
تنها رهگذرانی اند
تا لحظاتی تو را شاد یا غمگین کنند
و عشق توهمی ست
که ضعف انسان
آنرا تدوین کرد
تا انسان را تسکین دهد
و به همین دلیل
هنگام وصال رنگ می بازد !
و سپس
باز این تنهاییست که در بهترین حالت
تو را در آغوش می کشد !
(وحشی بوانی)
(89/3/19)
سلام دوست گرامی هر روز به وبلاگ شما سر میزنم واقعا حرف نداره خسته نباشید میگم به شما و ارزوی موفقیت دارم برای شما
سلام امین جان
اهل اصفهانی
منم تو اصفهان درس خوندم
۲ سال
بیا به خانه یدوستی من
منتظرتم
قربانت
محمد نادر
کاش ما آدما بلد بودیم تنهایی رو درست معنا کنیم ...
نه اینکه به خاطر لذت از تنهایی خودمون بقیه رو عذاب بدیم و نفهمیم که اونا از نبودنت چه دردی دارند و چه میکشند...
امان از تنهایی!
ضعف انسان را در مطیع کردن و محدود کردن تاثرات را من بندگی می نامم زیرا انسانی که دچار تاثرات می باشد دیگر شخص خودش نیست بلکه تحت اختیار بخت و اقبال قرار دارد و این موضوع تا آن حد شدت دارد که شخص با وجود این که چیز بهتر را در مقابل خود می بیند منتهی مجبور است که بدتر را طبعیت کند...
سلام امین جان خیلی باهاش حال کردم گرچه اعتراف میکنم تو زمینه شعر چیزی بلد نیستم اما بزرگی میگه وقتی یک اثر هنری شما رو تحت تاثیر قرار میده این نشونه عالی بودنشه
سلام فوق العاده شعر زیبایی بود
اول از همه سلام سلامی به زیبایی صدای هوهوی باد که لز شاخه های درخت بید گذر می کند
دوم اگر تنهاترین تنها شویم باز هم خدا هست
سو م شعر زیبایی بود همه چی درونش بود عشق دوستی تنهایی فراق جدایی
انتظار محبت ووووووو
پس بهتر است در هر دورهای لذت آن دوره را ببریم حتی تنهاییی و فراق هم گاهی خوشایندند.
سلام
جالب و واقعی بود
به شدت نیازمند کمک و نظرت هستم
لطفا یه سری به من بزن
ممنون
salam duste ay
ziz,
khaste nabashid,
Mamnoon az entekhab haye khoobetun...
Movafagh bashid