بعد از چندی...

- اول : 

مـــا را به مـــــیزبانی صیـــــــــاد الفتی اســــــــت 

ورنه به نیــــم نــــاله قفس می توان شکســــــــت 

روز و شـــــــب با دیـــــدن صیــــاد مستم در قفس 

بس که مســتم نیست معلومم که هستم در قفس 

به یاد مرحود علامه محمدتقی جعفری 

 - دوم 

۲ تا کتاب دارم با هم می خوانم ! 

اولی : پنجاه و سه نفر از بزرگ علوی. 

چیزی که از کتاب به نظرم رسید و قابل گفتنه اینه : 

پنجاه و سه نفر وقتی به زندان قصر منتقل میشن بعد از چند ماه تصمیم به اعتصاب غذا 

میگیرن. نتیجه ایی که بزرگ علوی از این اعتصاب میگیره که البته شکست خورده محسوب 

میشه اینه که ، ما حواسمون نبود که حکومت دوره سیاه درسته که رو به سقوطه ولی 

قدرت داره و این قدرت ناشی از دست و پا زدنشه !!!!!!!!!!! 

دقیقا مثل کسی که داره جون میده و داره آخرین تلاشهای خودشو میکنه ! 

دومی : ناطور دشت از سلینجر ! 

زیاد پیش نرفتم هنوز ولی کلا خوشم اومده . حالا تا پیش بریم ببینیم چی میشه. 

 - سوم 

حتما شنیدین که همیشه چرخه اقتصاد کشور و به یه ماشین که کلی چرخ دنده داره 

تشبیه میکنن ! اینو گفتم که بگم : 

چرخ مملکت در حال حاضر قفل کرده و حرکت نمیکنه ! 

این حرف اقتصاددانهایی که هنوز هم دارن تلاش میکنن واسه نجات این کشتی در حال 

غرق شدن ولی همه در گوش هاشون و گرفتن که چیزی نشنون ! 

 - چهارم 

دوشنبه ۱۶ آذر فراموش نشه ! دیگه اگه خیلی می ترسین یکشنبه 

شب الله اکبر یادتون نره ! 

 - پنجم 

دلم می خواست : دنیا خانه مهر و محبت بود 

دلم می خواست : مردم ، در همه احوال باهم آشتی بودند. 

طمع در مال یکدیگر نمیکردند 

کمر بر قتل یکدیگر نمی بستند. 

مراد خویش را در نامرادی های یکدیگر نمی جستند ، 

ازین خون ریختن ها ، فتنه ها ، پرهیز می کردند ، 

چو کفتاران خون آشام ، کمتر چنگ و دندان تیز می کردند ! 

                                                                                         فریدن مشیری