آدمی زاده ی تنهاییست

  "آدمی

        زاده ی تنهاییست...."

 اطرافیانت

 تنها رهگذرانی اند

 تا لحظاتی تو را شاد یا غمگین کنند

 و عشق توهمی ست

 که ضعف انسان

 آنرا تدوین کرد

 تا انسان را تسکین دهد

 و به همین دلیل

 هنگام وصال رنگ می بازد !

 و سپس 

 باز این تنهاییست که در بهترین حالت

 تو را در آغوش می کشد !

                                                                                         (وحشی بوانی)

                                                                                             (89/3/19)

رویای سحر

رویای سحر

خروس خوان است و گرگ و میش

ره این خیابان

                دشوار و بلند

نسیم می وزد

                  عطر صبحگاهی شهر

                                           آواز آفرین پرندگان صبح

                                                                        ترانه ی برگ ها و موسیقی شاخه ها ...

خنکای سحر

                 نوازش هستی ست       روی گونه ات ...

موج گیسوانت که می آمیزد با عطر صبح

                                                               رنگ جنون می زند بر زندگی ام ....

و بن این امواج خروشان

                             استوارتر از هر ستون سنگی

                                                                فاخرانه ایستاده است .

قدم هایت

همنواز هستی

بر طبل زمین می کوبد

و می شکند رویای شیرین آغوشت را .....

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

داستان سحر

داستان آرزوهای سبز  خفته و نومید من است .....

                                                                                               ۸۸/۲/۲۵