نوروز ۲۵۶۶
احساس و اندیشه از ترس در پس ابر
باران می بارد بهار در راه است طبیعت تازه می شود
اما ضحاکان هنوز نشسته اند !؟
احساس و اندیهش در پی پرواز
شب بی استره و ماه ، سیاه به غایت
با کدامین نشان راه به آنسوی دریا برم...!!؟
اندیشناک و امیدوار به نا امیدی ها می نگرم
خسته و تنها به دنبال یار می گردم
آغوش ام خالی است
شعله ی مهر گر می گیرد و وجودم را می جوشاند
چه سود....!!!!؟
می خوانمت به زبان دل ، گوش کن...
۲۶ / ۱۲ / ۸۵
گرمای خورشید رفت....
آســــــمان نـــارنجی
مـــــــهتاب در راه
مشرق ساکت و سرد
شــب و تنهایی و درد
من مســـت و راســــت
وضویم با شـــــراب
سجاده ی تـرمه ، معطر
ذهــــن تهی و آزاد
اندیشه در بند احساس
آشنایی مهر با پیشانی
اشـــک آشنا و گـرم
می بینمت به هر آن سو که می نگرم
کی دستانت را خواهم بوسید....!!!؟
۲۷ / ۱۲ / ۸۵
سال ۲۵۶۵ هم به پایان رسید....
شما را نمی دونم ولی واسه من که سال بسیار پر فراز و نشیبی بود....
سال و با عزم شروع کردم ، عید که رفتیم شمال.
از نظر کاری و اقتصادی هم که وضعیت اینقدر توپ بود که نمیشه تعریف کرد.
حدود ۷ ماه با چندی از دوستان یه کار جالب کردیم ولی بازده اقتصادی آنچنان
نداشت ولی پر از تجربه هایی بود که کمتر کسی داره و همینطور پر از خاطرات
بسیار عالی.... دوستان جدیدی پیدا کردم که خیلی دوسشون دارم....
البته دوستان دیگری هم در طول سال پیدا کردم که بهشون افتخار میکنم.
همچنین خودم که احساس میکنم بهتر از قبل فکر میکنم و می تونم انسان
موفق تری تو زندگیم باشم...
امسال هم قلبی در کار نبود و من تنها می نوشتم و می نوشتم ، گرچه کم....
اما قصد دارم یه زندگی ی دیگه واسه خودم درست کنم....
فردا هم که روز اول سال جدیده مصادف با اول ماه ربیع الاول میشه ، صبح قبل
از اذان صبح پشت در مسجد می بینمتون....
اگر بدی و کاستی ازم دیدین به بزرگی خودتون ببخشین...
امیدوارم سالی پر از عشق ، مهر ، رستگاری ، بزرگی ، پیروزی و پول داشته باشین...
احساسی نو در وجودم مواج است
پیراهن بهاری کیهان را بنگر
لحظه ایی بایست تا که از پاکی و طراوت نهر های جاری اش
سیراب شویم....
نوروز ۲۵۶۶ مبارک
پـرواز
غم آمد
اشـــــــک های از سر شوق دیگر نمی بارند
خنده های از ته دل دیگر فضا را پر نمی کنند
نگـاه ها دیگر پـــــرواز را دنبال نمی کنند
حتی دیگر قلــم هم نای فرسایش ندارد
شادی پر زد
اشک ها از شکستن هاست
خنده ها پنهانی انــدوه است
نگاه ها خالی از عشق است
قلــم درد می نگــــارد
روزی پرواز خواهم کرد.....
۱۵ / ۱۲ / ۸۵
کودک
کودکی می بینم
چخ چهره ی معصوم و پاکی
و آنچنان نورانی و زیباست که می توان در آن گم شد و تا عرش خدا را دید....
وقتی می خندد دنیا زیباست و انگار که با خنده ی او
دنیا از سیاه و سپید می گذرد و رنگ می گیرد!!
می گرید ،
زبان اش عاجز است تا دردش را بیان کند.
اشک های همچون مرواریدش بر روی گونه می لغزد و می افتد ،
انگار که پتکی بر سر من می کوبد.
توانایی دیدن گریه هایش را ندارم وقتی که عاجزم از کمک کردن....
خدایا ، سرنوشت اش چه خواهد شد !!؟
۶ / ۱۲ / ۸۵
دفتر نسرین و گل ـ اسپینوزا
دفتر نسرین و گل
پیش از اینت بیش از این اندیشه ی عشاق بود
مهرورزی تو با ما شـــــهره ی آفـــــــاق بود
یاد باد آن صحبت شبه ا کــــه با نوشین لبـــــــان
بحث سر عشــــق و ذکر حلقه ی عشـــــاق بود
پیش از این کین سقف سبز و طاق مینا بر کشند
منظر چشــــم مرا ابـــــروی جــانــان طــــاق بود
از دم صبـــــح ازل تا آخــــــــر شـــــــام ابـــــــــد
دوستی و مــــــهر بر یک عــــــهد و یک میثاق بود
سایه ی معشـــــوق اگر افتاد بر عاشــــــق چه شد
مـــا به او محتــــاج بودیم او به مــا مشــــــتاق بود
حسن مــــهررویان مجلس گرچه دل می برد و دین
بحث مــا در لطـف طـبع و خــوبی اخلاق بــود
بر در شاهم گــدایی نکـــته یی در کـار کـرد
گفـت : بر هر خوان که بنشستم خــــــــــــدا رزاق بود
رشته ی تـسبیح اگـــــر بگـــــسست معذورم بدار
دستــــم انـدر دامن ســــاقی سیمین ساق بود
در شـــب قـــــدر ار صـبوحی کـرده ام عیبم مکن
سـر خـوش آمـد یار و جــامی بر کنار طـاق بـود
شـــــعر حـــــافــــظ در زمـان آدم انـدر بـاغ خــــلد
دفتـر نســــرین و گـــل را زینت اوراق بــود
حافظ
این غزل یه فال بود که من اینجا نوشتم و نمی دونم بهش چی گفت !؟
در هر حال غزل زیبایی بود و من خیلی دوستش دارم...
امروز ۲۰ فوریه است و مصادف با روز وفات یکی از بزرگترین فلاسفه ی جهان
یعنی باروخ اسپینوزا است.
اسپینوزا را شاید بتوان مذهبی ترین فیلسوف دانست ، وی که از قوم
یهود بود در هلند متولد شد و در سال ۱۶۷۷ در سن ۴۴ سالگی وفات یافت.
اگه بخوام ایجا در موردش چیزی بنویسم خیلی طولانی میشه واسه همین
از سخنان درر بارش براتون میگم :
حکمت لایزال الهی در همه چیز تجلی میکند ، مخصوصآ در ذهن و
روح بشر و بیشتر از همه در عیسی.
شهرت محظور بزرگ دیگری داردو آن اینکه برای تحصیل آن شخص
باید بر طبق هوا و هوس مردم رفتار کند و از آنچه مورد نفرت آنهاست
بپرهیزد و آنچه را که دوست دارند قبول کند.
روش فیلسوف : ۱ ـ باید با مردم چنان صحبت کرد که بتوانند بفهمند و
درک کنند ، باید برای آنها هرگونه کاری انجام داد تا آنجا که مانع وصول
شخص به مقصود نشود. ۲ ـ بایداز لذات آن اندازه برخوردار شد که برای
سلامتی شخص لازم است ۳ ـ باید تا اندازه ای در طلب پول بود که برای
حفظ صحت و ادامه ی حیات کفایت کند ؛ و باید عادتی را کسب کرد که
مانع هدف و غرض ما نشود.
حقیقت چیست ؟ جوهر ذات..!!!
جوهر ذات : آن است که هستی آن پایدار و تغییر ناپذیر است و دیگر
اشیا صورت و حالت ظاهری و موقتی آن است.
مقصود من از خدا آن علت جاودانی و لایزال اشیا است که بیرون از
اشیا نیست.
خیر و شری وجود ندارد مگر آن چیزهایی که ما از درک آن عاجزیم.
آنچا را که غالبآ اراده می نامند و آن را نیروی محرکی می خوانند که
اندیشه و تصور ثابت را به عزم بدل میکند میل و خواهش است که
ماهیت حقیقی انسان است.
لذت علت ویل و خاهش نیست ، بلکه معلول آن است.
غریزه : تدبیری است که طبیعت برای حفظ شخص به کار برده است.
اخلاق :
۱ ـ بودا و مسیح : خصایل زنانه + خوبی و بدی و پاداش + دموکراسی مطلق
۲ ـ ماکیاوللی و نیچه : خصایل مردانه + قدرت برابر فضیلت است +
حکومت اشرافی مروثی
۳ ـ سقراط - افلاطون - ارسطو : حکومت عقلا + دموکراسی + اشراف
اسپینوزا با شکل ماهرانه ایی این ۳ نوع اخلاق را با هم آمیخته است
و برترین آنها را تبیین کرده است.
منع شکسته نفسی و ستایش تواضع و نفی غروری که بر پایه ی
واقعیت استوار نیست.
کوشش برای کسب دانش نخستین و یگانه پایه ی فضیلت است.
مردمی که از راه عقل به خیر و صلاح رسیده اند یعنی مردمی که تحت
راهنمایی عقل اند ، آنچه را که بر خود نمی پسندند بر دیگران نیز
روا نمی دارند.
قانون برای آن ضروری است که مردم اسیر احساسات و نفسانیتند.
دولت کامل آن است که اقتدارهای نابود کننده را از میان بردارد ، نباید آزادی
را محدود کند مگر آنکه بخواهد آزادی بیشتری جانشین آن سازد.
حکومت دموکراسی حکومت افکار نیست ، حکومت اعمال است در نتیجه
حکومت بر افکار نظارت ندارد بلکه بر اعمال نظارت دارد.
بیشتر از این نمیشه نوشت چون خیلی طولانی میشه ، اینقدر نکته هست
که دلم می خواد بنویسم ولی چه میشه کرد....
رستگار باشید و پیروز