کیمیاگر

از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر

کیمیاگر

از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر

پـرواز

غم آمد

         اشـــــــک های از سر شوق دیگر نمی بارند

         خنده های از ته دل دیگر فضا را پر نمی کنند

         نگـاه ها  دیگر  پـــــرواز  را  دنبال  نمی  کنند

         حتی  دیگر  قلــم  هم  نای فرسایش ندارد

 

                                                          شادی پر زد

                                                                           اشک ها از شکستن هاست

                                                                           خنده ها پنهانی انــدوه است

                                                                           نگاه ها خالی از عشق است

                                                                                     قلــم درد می نگــــارد

 

                                                          

 

                                                                                      روزی پرواز خواهم کرد.....

 

                                                                                                         ۱۵ / ۱۲ / ۸۵

                            

نظرات 7 + ارسال نظر
زهرا چهارشنبه 16 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 06:40 ب.ظ

دیشب که اینو فرستادید فکر نمی کردم موضوع جدی باشه ولی انگار.....!!!!!!!!

نباشم اینجوری ببینمتون. اتفاقی افتاده؟

مینا یکشنبه 20 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 07:47 ق.ظ http://mina39.blogfa.com

چرا اینقدر غمگینی؟ چی شده امین جون؟

باران یکشنبه 20 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 09:37 ب.ظ http://www.sookoote-baran.persianblog.com

دیگران را هم غم هست به دل
غم من،لیک،غمی غمناک است .
سلام به داداش گل و مهربون
می دونم،می دونم خیلی بی معرفت شدم نیاز نیست بگی...
ولی باور کن نمیشه ...میام به همتون سر می زنم ولی نمی دونم چرا نمی تونم چیزی بنویسم ....
زود به زودم نگم ولی معمولا میام و متنارو می خونم .
امیدوارم حالت خوبه خوب باشه و مشکلی نباشه.
حالا چرا انقدر تنبل شدی دیر به دیر می نویسی؟؟
از طرف من اون کودک کوچولوی ناز رو ببوس.
بهترینهارو برات آرزو دارم .
شاد و موفق باشی و در پناه حق.

امین سه‌شنبه 22 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 07:43 ق.ظ http://www.kimiyagar.blogsky.com

سلام
ممنون که بهم سر می زنین ولی من
اونقدر ها که شما فکر میکنین غمگین نیستم....
روزی پرواز خواهم کرد...
رستگار باشید

مداد سفید پنج‌شنبه 24 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 02:46 ب.ظ

چه زیباست در راه معشوق

تحمل درد و رنج کردن

زیر سنگ های آسیاب خرد شدن

در دریای غم فرو رفتن

از همه جا و همه کس بریدن

و تنها به او پیوستن
...
سلام امین جان خوبی ؟
بعد از مدتی تونستم درست حسابی بیام نت و از خجالت دوستان در بیام ... چه خبرا ؟ خوش میگذره ؟
نمایشگاه امسال پایه هستی دیگه؟/
خوش باشی
یا علی

سایه شنبه 26 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 12:33 ب.ظ

سلام ...حالت چطوره امین ؟.....گاهی آدم نمیدونه چقدر خسته است؛ یه جورایی روحش احتیاج داره که از تن در بیاریش و به گیره لباسی آویزانش کنی بذاری بیرون تا آفتاب بخوره ؛ از اون آفتابهای شفاف و بی واسطه که از آبی آسمان میگذره و شلاق میشه روی چرک و چروک روح!! تا بلکه میکربهایش را کشته بشه ؛)......این عکستم قشنگه ......تو فکر پروازی چه خوب .......من که مدتی هست که ناحیه بال دچار نقص فنی شدم ... به هیچ ضرب و زوری هم نمی توانم پرواز کنم! .....بعدم این روزا به لطف دیگران آسمون خیلی شلوغه!!!! ......از ترس سوانح هوایی، زمینی بودن را فعلا ترجیح می دم؛)!!!....قفس هم که به روی پرندگان بازه!! لطفا تو حواست باشه..........نمی دونم چرا این قدر تلخم شرمنده دست خودم نیست!!! اما می دونم که پروازه تو زیبا میشه

سایه شنبه 26 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 12:36 ب.ظ

ابر سیا دلش شکافت
دست خدا
رو تن سرد آسمون
خورشیدوبافت........

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد